ආගමික අන්තවාදය මිනිස් නිදහස සීමා කළා |රටින් පිටුවහල් කළ ශී‍්‍ර ලාංකික මුස්ලිම් ලේඛිකා ෂර්මිලා සෙයියිද්
අජිත් නිශාන්ත
ශ්‍රී ලාංකික මුස්ලිම් ලේඛිකාවන් ගැන අපට අසන්නට ලැබෙන්නේ කලාතුරකිනි. එයට හේතුව ලේඛනයේ හෝ නිර්මාණකරණයේ යෙදෙන මුස්ලිම් කාන්තාවන් හිග වීමය. එහෙත්, ද්‍රවිඩ සහ ඉංගී‍්‍රසි බසින් මෙන්ම සිංහලෙන් ලියන මුස්ලිම් ලේඛිකාවන් ද අතළොස්සක් පමණ පිරිසක් හෝ අප අතර සිටීම සතුටට කරුණකි. ඒ කෙසේවූවද, ලංකාවේ එවැනි එක් මුස්ලිම් ලේඛිකාවක් මේ වන විට බරපතළ අර්බුදයකට මැදිව සිටින්නීය. ෂර්මිලා සෙයියිද් නම් වන ඇයට පසුගිය වසර කිහිපයක් තිස්සේ මෙරට මුස්ලිම් මූලධර්මවාදීන්ගෙන් දිගින් දිගටම එල්ල වෙමින් පැවැති තර්ජන ගර්ජන සහ තාඩන පීඩන නිසාම ඇයට ලංකාව අත හැර යන්නට පවා සිදුවී තිබේ.
ද්‍රවිඩ බසින් නිර්මාණකරණයේ යෙදෙන ශී‍්‍ර ලාංකික මුස්ලිම් ලේඛිකාවක, කිවිදියක සහ සමාජ කි‍්‍රයාකාරිණියක වන ෂර්මිලා මේ වන විට සැගවී ජීවත් වන්නියක බවට පත්ව සිටියි. එරාවුර් හි ප‍්‍රජා කටයුතු පිළිබද සංවිධානයක් වන සමාජ සංවර්ධන සංවිධානයේ නිර්මාතෘවරිය වන ඇය 30 හැවිරිදි, එක් දරු මවකි. සිවිල් යුද්ධය නිමා වීමෙන් පසු ගෙවී ගිය වසර තුනක කාලය පුරා ඇය නැගෙනහිර පළාතේ සුළු ජාතික කාන්තාවන් සමග සමීපව කටයුතු කළාය.
ඇය විසින් රචනා කරන ලදුව, 2012 වසරේදී පළ වූිසිරගු මුලයිත්ත පෙන්’ සහ 2015 වසරේදී පළ වූිඌව්ව’ යන කාව්‍ය සංග‍්‍රහයන් දෙකට මෙන්මිඋම්මත්’ නමින් 2014 වසරේදී පළ වූ ඇගේ ප‍්‍රථම නවකතාවට ද තමිල්නාඩුවේ ප‍්‍රගතිශීලී ලේඛක සහ කලා සංගමයෙන් සම්මාන පිරිනැමිණි.
‘පියාපත් වැඩුණු ගැහැනු’ යන අදහස සහිත ඇගේිසිරගු මුලයිත්ත පෙන්’ කාව්‍ය සංග‍්‍රහය පළ වීමෙන් පසුව, 2012 නොවැම්බර් 18 වැනිදා බී.බී.සී. ද්‍රවිඩ (BBC
Tamil) සේවය සමග ඇය පැවැත්වූ සම්මුඛ සාකච්ඡාවකින් පසුව ඇගේ ජීවිතය කණපිට පෙරැළිණි. කාන්තාවන්ගේ ආරක්ෂාව පිළිබදව එම සම්මුඛ සාකච්ඡාවේදී අසන ලද ප‍්‍රශ්නයකට අවංකව පිළිතුරු දෙමින්, ගණිකා වෘත්තිය නීතිගත කිරීමෙන් ඔවුන්ට කිසියම් ආරක්ෂාවක් සැලසෙනු ඇතැයි ඇය කියා සිටියාය. ඇගේ එම ප‍්‍රකාශය මගින්, ඉස්ලාම් ආගමට අනුවිහරාම්’ හෙවත් තහනම් වෘත්තියක් ලෙස සැලකෙන ගණිකා වෘත්තිය පිළිගන්නා බවක් කියැවෙන්නේ යැයි කියමින් මූලධර්මවාදී කණ්ඩායම් හඩ නගන්නට වූහ. මේ සම්බන්ධයෙන් සමාව ගැනීමට සේයිද් එකග වූ නමුදු, මූලධර්මවාදී කණ්ඩායම් තරයේ කියා සිටියේ එම ප‍්‍රකාශය ඇය විසින් ඉල්ලා අස්කරගත යුතු බවය. එහෙත් ඇය එයට එකග වූයේ නැත.
ඇගේ එම ස්ථාවරය නිසා බරපතළ අර්බුදකාරී තත්ත්වයක් උද්ගත විය. ඇයත්, ඇගේ සොයුරියත් එක්ව පවත්වාගෙන ගිය ඉංගී‍්‍රසි අධ්‍යාපන ආයතනයකට පහර දී අලාභ හානි සිදු කළ මූලධර්මවාදී කණ්ඩායම් විසින් දිගින් දිගටම එල්ල කරන ලද බලපෑම් හේතු කොටගෙන ඇයටත්, ඇගේ පවුලේ සියලූ දෙනාටත් රටෙන් පිටවීමට සිදුවිය.
පසුගිය මාර්තු මාසයේදී පර්දාව නොමැතිව ඇය පෙනී සිටි ඡායාරූප කිහිපයක් මුහුණු පොතේ (Facebook) පළ වූ අතර, ඒවා ඉවත් කරගන්නැයි මූලධර්මවාදීන් විසින් ඇයට කරන ලද බලපෑම් ද ඇය විසින් ප‍්‍රතික්ෂේප කරනු ලැබීමෙන් පසුව, මූලධර්මවාදී මුස්ලිම් කණ්ඩායම් විසින් ඇගේ මරණය පිළිබද ප‍්‍රවෘත්තියක් ද සමග දූෂණය කර මරා දමන ලද’ ඇගේ සිරුර සේ පෙනෙන පරිගණක පොටෝෂොප් තාක්ෂණ යෙන් නිර්මාණය කළ පින්තූර ද ඇතැම් මාධ්‍ය ඔස්සේ පළ කර තිබිණි.
මේ සියල්ල මෙසේ සිදු වන අතර, ශී‍්‍ර ලංකාවේ මෙන්ම ඉන්දියාවේත් ඇයට සහාය පළ කිරීමට මධ්‍යස්ථ මතධාරී මුස්ලිම් පිරිස් සහ ලේඛක ලේඛිකාවන් පිරිසක් ද ඉදිරිපත්ව සිටිති.
The News Minute නමැති පුවත් සේවාව සමග පැවැති සුවිශේෂී සම්මුඛ සාකච්ඡාවකදී රටින් පිටුවහල්වීම, සිය බී.බී.සී සම්මුඛ සාකච්ඡාව සහ ප‍්‍රකාශන නිදහස ඇතුළු කරුණු පිළිබදව ඇය දැක්වූ අදහස් පෙළගැස්මකි මේ.
ඔබ උපන් රට හැර ගිහින් තිබෙනවා. නමුත් එයින් මේ ප‍්‍රශ්නයට කිසියම් හෝ විසදුමක් ලැබී තිබෙනවාද?
පුද්ගලික ආරක්ෂාව සම්බන්ධයෙන් කිසියම් ආකාරයක සැනසිලි සහගත හැගීමක් නම් අපට දැනෙනවා. මට එරෙහිව දියත් කර තිබුණු ක්‍රෝධ සහගත පළිගැනීම් මාලාව විවිධ පැතිවලට පැතිරිලා යනවා කියලා හිතෙනකොට මට දැනුණු හැගීම වුණේ මම මගේ මුළු පවුලම ලොකු අර්බුදයකට දානවා කියන එකයි. ඒ වෙනකොට සාමාන්‍ය මුස්ලිම් ප‍්‍රජාව පවා මා වෙනුවෙන් පෙනී සිටියේ නැහැ. මම කියපු දේ වැරදි විදිහට වටහාගත්තු හුග දෙනෙක් කිව්වෙ මම ගණිකා වෘත්තිය හොද දෙයක් කියලා පිළිගන්නවයි කියලයි. හැබැයි මේ වෙනකොට ලෝකෙ පුරාම ජනතාව මගේ අවංක අදහස්වලට ගරු කරමින්, මගේ හඩ හරහා මතු වුණු කාන්තා ගැටලූ තේරුම් අරගෙන සිටීම ගැන මට සතුටුයි. ජීවිතය පිළිබද ඇති වුණු බිය නිසා රටෙන් පිටවෙන්න සිද්ධ වුණත්, ඒක වෙස් වළාගත්තු ආශීර් වාදයක් බවට පත් වෙලා තියෙනවා.
පර්දාව නැතිව ඔබ පෙනී සිටි ඡායාරූප මුහුණු පොතේ පළ කිරීම සම්බන්ධයෙන් ඔබට චෝදනා එල්ල වී තිබෙනවා. ශී‍්‍ර ලංකාවේ මුස්ලිම් ප‍්‍රජාව අනවශ්‍ය තරමට දැඩියි හෝ සාම්ප‍්‍රදායිකයි කියා ඔබ සිතනවාද?
මම දන්න විදිහට නම්, අල්-කුරානයේ සුරා අන්නූරයේ 31 වැනි ගාථා පාඨය අනුව, බර්කාවක් අදින්න කියලා නියමයක් ඉස්ලාම් ආගමේ නැහැ. අවාසනාවකට වගේ පීතෘ මූලික සමාජයක ඉස්ලාම් ආගම කි‍්‍රයාත්මක වෙනකොට, සමහර පුද්ගලයො හෝ ඇතැම් කණ්ඩායම් කිහිපයක් මේක අර්බුදයක් හැටියට නිර්මාණය කරනවා. මුළු ලෝකෙ පුරාම විහිදිලා ඉන්න මුළු මහත් මුස්ලිම් ජනතාවම එකම අනන්‍යතාවක් යටතට ගේන්න ඉස්ලාමීය කණ්ඩායම් කිහිපයක් කටයුතු කරමින් සිටිනවා. ඒ අනුවයි මුළු ඇගම වැහෙන්න ඇදුමක් අදින්නයි, මුහුණු වැස්මක් පළදින්නයි බල කරන්නෙ. ශී‍්‍ර ලංකාවේ අරාබි පාසල්වල පවා මේක කි‍්‍රයාත්මක කෙරෙනවා. ඉස්ලාම් ආගම කිසියම් ඇදුමක් හෝ කිසිම ආකාරයක අනන්‍යතාවක් මත පදනම් වෙච්ච ආගමක් නෙවෙයි. ඉස්ලාම් ආගමට පදනම් වෙන්නේ ඉමාන් කියන සංකල්පයයි. ඒකෙන් කියැවෙන්නෙ කිසිම කෙනෙක් විසින් තවත් කෙනෙකුට කිසිම දෙයක් සම්බන්ධයෙන් බලපෑම් කරන්න බැහැයි කියන එකයි.
වසර තුනක් තිස්සේ ඇදී යන මේ ප‍්‍රශ්නය ඇති වුණේ බී.බී.සී සේවයේ සම්මුඛ සාකච්ඡාව සහ ගණිකා වෘත්තිය සම්බන්ධයෙන් ඔබ දැක්වූ අදහස් නිසාම පමණක්ද?
මම නම් එහෙම හිතන්නෙ නැහැ. ඒකත් එක හේතුවක් තමයි. කාන්තාවන්ට ස්වාධීනව කටයුතු කරන්න පීතෘමූලික සමාජයක් ඉඩ දෙන්නේ නැහැ. මගේ අදහස්වලින් කාන්තාවන්ගේ නිදහස ගැන සංඥා නිකුත් කෙරුණු නිසා තමයි ඒ අදහස් සමාජයේ උදහසට ලක් වුණේ. ඒකෙන් මාව දෝෂ දර්ශනයට ලක් වුණා. ඔවුන් මං ගැන විමසිල්ලෙන් බලන්න පටන්ගත්තා. මගේ ස්වාධීනත්වය, මගේ නිදහස, මම කතා කරන දේවල්, මම ලියන දේවල්, මම අදින ඇදුම සහ මම ජීවත් වෙන විදිහ කියන මේ හැමදෙයක්ම ඔවුන්ගේ කැමැත්තට අනුව සිද්ධ වෙන දේවල් නෙවෙයි. ඉතින් ඔවුන්ට ඕන වුණා මාව නැති කරලා දාන්න…
ගණිකා වෘත්තිය පිළිබදව ඔබේ අදහස කුමක්ද? එය නීතිගත කිරීමෙන් යහපතක් වෙයි කියා ඔබ සිතන්නේ ඇයි?
යුද්ධයේ බලපෑමට හසුවූ ප‍්‍රදේශවල කාන්තාවන්ගේ ජීවිත හා බැදුණු සැබෑ යථාර්ථයන් සම්බන්ධයෙන් සිදු කළ මගේ පර්යේෂණ අනුවයි මම අදහස් පළ කළේ. උතුරු නැගෙනහිර පළාත්වල ගම්මාන රාශියකට මම ගියා. පවතින තත්ත්වයන් යටතේ ගණිකා වෘත්තියට බලෙන් තල්ලූ කරනු ලබන කාන්තාවන් වගේම බාල වයස්කාර ළමයින් පවා මට හමු වුණා. ලිංගික සේවය නීතිගත කිරීම මගින් බලහත්කාරයෙන් ලිංගික වහල් සේවයට පිරිස් යෙදවීම නවත්වන අතරම, අමානුෂික කි‍්‍රයා කලාපයන්ට එරෙහිව කටයුතු කිරීම සදහා පියවර ගැනීම සදහා කාන්තාවන්ට සහාය ලබා දිය හැකියි. කාන්තාවන් සම්බන්ධයෙන් සිදු වන අපරාධ සහ ප‍්‍රචණ්ඩකාරී තත්ත්වයන් ඒ මගින් අඩු කරගන්න පුළුවන් වෙයි. පවතින තත්ත්වයන් නිසාම කාන්තාවන් ගණිකා වෘත්තියට ඇදී යෑමත් ඒ මගින් වළක්වාගන්න පුළුවන් වෙයි. ගණිකා වෘත්තිය නීතිගත කරපු රටවල් දිහා බැලූවාම පේනවා ඒකෙන් කාන්තාවන්ගේ සුභසිද්ධිය, අපරාධ අනුපාතය පහළ යෑම සහ එයින් සමාජයට ඇති වී තිබෙන බලපෑම මොන වගේද කියලා. අන්න ඒ නිසායි මම කිව්වෙ පූර්ණ වශයෙන් පරිණත ධනවාදී රටක් වන ශී‍්‍ර ලංකාවටත් ඔය කාරණය සම්බන්ධයෙන් ගැටලූවක් තිබිය යුතු නැහැයි කියලා.
‘උම්මත්’ නමැති ඔබේ නවකතාවෙන් කියැවෙන්නේ ශී‍්‍ර ලංකාවේ නැගෙනහිර පළාතේ මුස්ලිම් ප‍්‍රජාව තලෙයිබාන්කරණය වීම ගැනයි. අද ඒ සම්බන්ධයෙන් පවතින තත්ත්වය ගැන යමක් අපට කියන්න පුළුවන්ද?
‘උම්මත්’ නවකතාවෙන් කිසිසේත්ම තලෙයිබානු කරණයක් ගැන කියැවෙන්නේ නැහැ. ඒක පොත ලියපු කතුවරියට අපහාස කිරීමේ අරමුණ ඇතිව, නවකතාව විකෘති කරලා අදහස් පළ කරන අය පතුරන දුර්මතයක්. ඇත්තටමිඋම්මත්’ නවකතාවෙන් කියැවෙන්නේ ශී‍්‍ර ලංකාවේ සිවිල් යුද්ධය අත්විදිමින් ජීවත් වූ, වාර්ගික සහ ආගමික වශයෙන් සුළුතරයට අයත් කාන්තාවන්ගේ ඛේදවාචකය ගැනයි. මේ නවකතාව සදහා මම තලෙයිබානුකරණය කියන වචනය යොදාගත්තේ පහසුවෙන් තේරුම්ගත හැකි උදාහරණයක් විදිහටයි. ඇතැම් ආගමික අන්තවාදී සංවිධාන ආගමික නිදහස සීමා කිරීමට පසුබිම සැකසෙන ආකාරයේ මතවාද පතුරුවමින් සිටිනවා. ඉස්ලාම් ධර්මය සම්බන්ධයෙන් ඔවුන් පළ කරන මතවාද සමස්ත මුස්ලිම් ප‍්‍රජාව විසින්ම අනුගමනය කළ යුතු යැයි විශ්වාස කරන මුස්ලිම් කල්ලි ප‍්‍රමාණයත්් ක‍්‍රමයෙන් වැඩි වෙමින් සිටිනවා. ඒ මතවාදවලට පටහැනි අදහස් දරණ අයව හෙළා දකින යම් ක‍්‍රමවේදයකුත් කි‍්‍රයාත්මක වෙනවා. ඒක තරමක් දුරට තලෙයිබාන්වරු කරන දේටත් සමානයි.
අජිත් නිශාන්ත
ajith_vithana@yahoo.com
.png)
.png)
No comments